Στον Άγιο Φλώρο και στις πηγές του Παμίσου βρεθήκαμε την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου στο πλαίσιο περιβαλλοντικών δράσεων σχετικών με το νερό.
Πειραματιστήκαμε, παίξαμε, αστειευτήκαμε και επιστρέψαμε ευτυχισμένοι
Ο Άγιος Φλώρος βρίσκεται σε υψόμετρο 28 μέτρων, πάνω στην Εθνική οδό Κορίνθου – Καλαμάτας και απέχει 20 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα Εδώ βρίσκονται οι Πηγές Παμίσου και ο Ιστορικός Πλάτανος από το 1599.
Το όνομα του χωριού οφείλεται στο Εξωκκλήσι των Αγίων Μαρτύρων Φλώρου και Λαύρου, που ήταν χτισμένο στη θέση που βρίσκεται σήμερα, ο Ιερός Ναός Αγίου Φλώρου.
Το 1933 ήρθαν στο φως τα ερείπια από το Ιερό Παμίσου. Ο Πάμισος λατρευόταν ως θεός – θεραπευτής. Ο Παυσανίας μας πληροφορεί, ότι στις Πηγές Παμίσου, έβρισκαν γιατρειά τα παιδιά.
Ο ιστορικός Πάμισος είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Μεσσηνίας και παρά τις πολλές επεμβάσεις στην κοίτη του και την γενικότερη κακοδιαχείριση, καταφέρνει ακόμα να αποτελεί πηγή ζωής και καταφύγιο για πολλά είδη της πανίδας. Ο Πάμισος πηγάζει από καρστικές πηγές που βρίσκονται στους δυτικούς πρόποδες των Βρωμοβρυσαίικων βουνών δίπλα από το μαρτυρικό χωριό του Αγίου Φλώρου. Στη βορεινή πλευρά του χωριού, υπάρχουν δύο μικρές λίμνες, τα «Μάτια», απ’ όπου ξεκινάει την πορεία του το ποτάμι που εκβάλλει μετά από 22 χιλιόμετρα στον Μεσσηνιακό κόλπο. Ο Πάμισος κινείται με νότια κατεύθυνση και λίγα χιλιόμετρα μετά τον Άγιο Φλώρο συναντάει το ρέμα Μαυροζούμενα που λανθασμένα θεωρούταν παλιότερα ο κύριος κορμός του ποταμού. Αμέσως μετά περνάει δίπλα από τον Άρι, όπου βρίσκεται και ένα μικρό φράγμα και συνεχίζει δυτικά του αεροδρομίου πριν καταλήξει στη θάλασσα στη θέση Μπούκα. Ο Πάμισος αναφέρεται ήδη από την αρχαιότητα ως πρωταγωνιστής στη γεωγραφία της πλούσιας Μεσσηνιακής πεδιάδας, την «Μακαρία» όπως την ονόμασε ο Στράβωνας. Ο Παυσανίας αναφέρει και σχετική λατρεία του ποτάμιου θεού Πάμισου ως θεού θεραπευτή που στα νερά του γιατρεύονταν τα παιδιά. Στις πηγές του ποταμού στον Άγιο Φλώρο βρισκόταν το αρχαίο ιερό του Ασκληπιού, όπου βρέθηκε αναθηματική στήλη που παρουσιάζει τον ποταμό με τη μορφή μαινόμενου ταύρου και την επιγραφή «ΑΣΚΛΑΠΙΟΔΩΡΟΣ ΠΑΜΙΣΩΙ». Η σύγχρονη κοίτη του ποταμού δεν έχει καμία σχέση με την ιστορική, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 κατασκευάστηκαν αναχώματα και τσιμεντένιες όχθες που τιθάσευσαν τον Πάμισο, ο οποίος πλέον σε πολλά σημεία του μοιάζει με ένα μεγάλο τεχνητό κανάλι. Τμήμα της παλαιάς κοίτης του ποταμού ξεκινά από τις πηγές και κινείται παράλληλα με τον Πάμισο σε μήκος 2,5 περίπου χιλιομέτρων μέχρι τις γέφυρες της Βαλύρας. Η υπεράντληση για την άρδευση της πεδιάδας μαζί με τα πολλά απόβλητα των ελαιοτριβείων έχουν συμβάλλει με τα χρόνια στην υποβάθμιση του ποταμού. Εντούτοις ο Πάμισος ακόμα κρατάει μέσα στα νερά και στη πυκνή παρόχθια βλάστηση μία πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Πρόσφατα σχόλια