Tη Μεγάλη Τρίτη ακούμε στην Εκκλησία μας δύο παραβολές:

1) Την παραβολή των δέκα Παρθένων που περίμεναν τον Νυμφίο (γαμπρό) για να έρθει να παραλάβει τη νύφη. Οι πέντε από αυτές, οι μωρές, που δεν σκέφτονταν δηλαδή σωστά, είχαν αποκοιμηθεί και δεν ετοιμάστηκαν σωστά, με αποτέλεσμα τα φανάρια τους να μείνουν άδεια από λάδι και έτσι όταν ήλθε ο Νυμφίος και ακούγεται η φωνή «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται» εκείνες έψαχναν να βρουν λάδι με αποτέλεσμα να μείνουν έξω από τον γάμο. Οι άλλες πέντε όμως, οι φρόνιμες, είχαν πάντα έτοιμα τα φανάρια τους και έτσι μπόρεσαν να συμμετάσχουν στον γάμο.

Σύμφωνα με τον Ιησού έτσι είναι και η Βασιλεία των Ουρανών, όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου.

2) Την παραβολή των ταλάντων : Σύμφωνα με την παραβολή των ταλάντων, ένας άρχοντας κάποτε θα πήγαινε ένα μακρινό ταξίδι, έτσι πριν φύγει κάλεσε τους 3 υπηρέτες του και τους έδωσε κάποια τάλαντα (χρήματα). Στον πρώτο έδωσε 5, στο δεύτερο έδωσε 2 και στον τρίτο έδωσε 1. Όταν γύρισε κάλεσε τους υπηρέτες και τους ζήτησε να του πουν τι είχαν κάνει με τα χρήματα που τους είχε δώσει.

Ο πρώτος και ο δεύτερος βοηθός μετά από σκληρή δουλειά κατάφεραν να διπλασιάσουν τα τάλαντα που τους έδωσε ο άρχοντας και να του επιστρέψουν 10 τάλαντα και 4 αντίστοιχα. Ο τρίτος σε αντίθεση με τους άλλους δύο, αυτό το διάστημα της απουσίας του αφέντη, δεν εργάστηκε καθόλου και ένιωθε και αδικημένος επειδή είχε πάρει μόνο 1 τάλαντο. Ο άρχοντας τότε πήρε το τάλαντο από τον τρίτο και μαζί με τα άλλα 10 τα έδωσε στον πρώτο υπηρέτη.

Αυτή η παραβολή μας διδάσκει ότι οι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργούν τα χαρίσματα τους όχι μόνο για το δικό τους καλό αλλά για το καλό όλων, για το σύνολο.

Παρακολουθήστε την Παραβολή των Ταλάντων για παιδιά παρακάτω

Αυτή τη μέρα θυμόμαστε τη Μαρία τη Μαγδαληνή, μια αμαρτωλή γυναίκα που άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού και τα σκούπισε με τα μαλλιά της ζητώντας του με δάκρυα στα μάτια συγχώρεση για ό,τι κακό είχε κάνει.

Την ίδια μέρα ακούμε και το τροπάριο της Κασσιανής, μιας πανέμορφης κοπέλας που προορίζονταν για αυτοκράτειρα του Βυζαντίου. Όμως εκείνη έγινε καλόγρια κι έγραψε το υπέροχο αυτό ποίημα, που το ψέλνουμε μόνο αυτή τη μέρα του χρόνου.

Αφήστε σχόλιο